In dit artikel neem ik je mee naar etappe 7 van de Camino Francés. Deze dag liep ik van Sansol naar Logroño. Omdat ik alles beschrijf vanuit mijn eigen ervaring kan het zo zijn dat de etappe niet helemaal overeenkomt met wat er in de boekjes staat. Soms eindigde ik namelijk op een ander punt, omdat ik wat meer of juist wat minder kilometers wilde maken. Lees je mee?
Etappe 7 Camino Francés in het kort.
- Start- en eindpunt: Van Sansol naar Logroño.
- Aantal kilometers: ongeveer 21.
- Albergue: Albergue de peregrinos municipal de Logroño.
- Aantal blaren: met de blaren gaat het goed. Nu dus last van mijn rechter teen..
DIT GA JE LEZEN:
– Weer vroeg wakker.
– Genieten.
– Viana.
– Eindelijk in Logroño.
– Op zoek naar een apotheek.
– Terug in de albergue.
Weer vroeg wakker.
Ik word zoals elke dag weer vroeg wakker. Dit keer door iemand die naar de wc gaat. Ik besluit er op dat moment zelf ook maar uit te gaan. In plaats van mijn Hokas doe ik vandaag mijn sandalen aan. Er zijn meerdere mensen die op sandalen wandelen en dat wil ik weleens uitproberen. Zo kunnen mijn tenen wat vrijer bewegen. Ik doe wel sokken aan, want dat geeft meer bescherming. Als ik al mijn spullen bij elkaar heb, trek ik de deur van de albergue in Sansol achter me dicht. Ik loop naar het volgende dorpje voor ontbijt. Ik bestel een koffie met melk en een chocolade croissant. Als ik dit op heb ga ik meteen verder.
Genieten.
De omgeving is prachtig en de opkomende zon geeft de lucht een mooie oranje tint. Ik luister weer naar muziek en ik geniet vol op. Na een tijdje begin ik last te krijgen van mijn rechter grote teen. Sowieso deden alle twee mijn grote teennagels al pijn na de eerste dag. Ik denk door het dalen in de bergen? Links is het redelijk onder controle alleen rechts dus niet.
Viana.
Na ongeveer 12 km kom ik aan in het dorpje Viana. Het dorp ziet er heel erg leuk uit en ik zou hier wel uren rond kunnen dwalen, maar ik kies ervoor om door te wandelen. Zo ben ik op tijd in Logroño en heb ik alle tijd om die stad te gaan ontdekken. Ondertussen doet mijn rechter teen steeds meer pijn doen en de laatste kilometers tot Logroño vind ik niet meer leuk. Met mijn blaren lijkt het trouwens wel goed te gaan. Daar heb ik geen last meer van.
Eindelijk in Logroño.
Als ik eindelijk Logroño in wandel, wil ik huilen, maar ik hou me groot. Van te voren boek ik eigenlijk nooit iets dus ik weet niet zo goed waar ik naartoe moet voor een slaapplek. Ik besluit daarom om bij de eerste de beste albergue die ik zie te wachten tot hij open gaat. Mijn teen is aan het gloeien en het liefst wil ik ‘m nu al checken, maar ik wacht toch nog even tot ik ingecheckt ben. Na het inchecken, loop ik naar mijn kamer en schrik van wat ik zie. We slapen hier met weet ik veel hoeveel mensen en je kunt je kont amper keren. Als ik mijn sandalen en sokken uit doe om mijn teen te checken begin ik te huilen. Op de kamer ligt iemand die arts is. Ze kijkt even naar mijn teen en weet niet goed wat het precies is, maar ze zegt wel dat ik gewoon door zou kan wandelen. “Gelukkig maar”, denk ik. Ik wil morgen namelijk niet nog een nacht in Logroño blijven.
Op zoek naar een apotheek.
Nadat ik gedoucht heb, ga ik naar buiten en loop wat rond. Eigenlijk loop ik als een kip zonder kop rond en weet ik niet zo goed wat ik met mezelf aan moet. Ik beslis om toch maar even naar de apotheek te gaan voor de zekerheid. Bij de apotheek denkt de mevrouw die mij helpt dat mijn teen ontstoken is dus ik krijg een crème mee die ik 3x per dag moet smeren en daarnaast raadt ze me aan ibuprofen te slikken. “Het beste wat je vandaag kunt doen is met je benen omhoog liggen”, zegt ze. Hmm, dat was niet helemaal wat ik in gedachten had. Ik wilde juist graag Logroño ontdekken en mooie foto’s maken, maar dit gaat nu dus niet. Huilend wandel ik terug naar de albergue. En alsof het niet erger kan, begint het ook nog een keihard te regenen.
Terug in de albergue.
Eenmaal in mijn kamer smeer ik de zalf op mijn teen, neem ik een ibuprofen en ga ik met mijn voet omhoog liggen. Daarna val ik in slaap. Na een uurtje word ik wakker en lijkt de pijn iets minder. Ik vind het moeilijk om er echt iets over te zeggen, want verandering zie ik niet. Hij is nog steeds iets dikker en rood. Ik beslis om maar weer even naar buiten te gaan om wat eten te kopen. Ik kies ervoor om dit op mijn bed op te open, want ik heb nergens meer zin in..
TIP: Bekijk hier accommodaties in Logroño.
Morgen staat er eigenlijk een wandeling van 29 km op de planning, maar ik ga verstandig zijn en eerder stoppen in Ventosa. Dan maak ik een wandeldag van 20 km.
TIPS VOOR HET PLANNEN VAN JOUW CAMINO:
Meer lezen over de Camino? Lees dan ook:
- Paklijst Camino Francés: dit zit er in mijn tas!
- Treinreis naar Saint-Jean-Pied-de-Port.
- Overnachten op de Camino: praktische info + tips.
Niks missen? Volg Nieuwe plekken Ontdekken op Instagram & Facebook!
